تصویرگری کتاب در ایران عمری به طول تاریخ نقاشی ایرانی دارد؛ چرا که آنچه در تعریف امروزین ما تصویرگری، تصاویری همراستا و همگام با متن کتاب، نامیده می‌شوند همان نگارگری نسخه‌های خطی و دیرتر، تصاویر کتاب‌های چاپ سنگی است. گرچه ظهور صنعت چاپ در ایران (۱۲۳۳ق./ ۱۱۹۶ش.) باعث شد تا شیوه کهن تدوین و تصویرگری برای کتب خطی کم کم کتاب از رونق بیفتد و فصل جدیدی در تولید کتاب در ایران آغاز شود ولی تصویرگری مدرن ایران را باید وامدار تاسیس انتشاراتی چون فرانکلین (1336ش.) و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (۱۳۴۳ش.) دانست. فضای حاکم بر این موسسات امکانی را در اختیار تصویرگران قرار داد تا با استفاده از مدیای نوین تصویرسازی به تجربه‌گری بپردازند. تصویرگری آن دوره با فعالیت‌ها و تجربه‌گری‌های ایشان تعریفی دوباره یافت و در سطحی جهانی مطرح شد.
گرچه انقلاب اسلامی (۱۳۵۷ش.) و سپس جنگ ایران و عراق (۱۳۸۵-۱۳۸۶ش.) باعث رکود تولید کتاب و در کنار آن تصویرگری شد ولی برگزاری دوسالانه‌های تصویرگری تهران (از ۱۳۶۸ش.) جان دوباره‌ای در کالبد این هنر دمید. این نمایشگاه‌ها و همایش‌های مرتبط که با حضور تصویرگران و نمایشگاه‌گردانان مطرح دنیا همراه بود، باعث شد تا توجه هنرمندان و ناشران به این هنر بیشتر جلب شود. تصویرگران جوان و نوجو بر پایه تجربه پیشینیان دوباره هنر تصویرگری ایران را احیاء کردند؛ به شکلی که امروزه هر نمایشگاه تصویرگری در دنیا از نمایش تصویرگری های هنرمندان ایرانی به خود می‌بالد و بسیاری از ناشران بین‌المللی در پی همکاری با تصویرگران ایرانی هستند.
گالری شیرین با هدف معرفی بیشتر این هنر نمایشگاهی از آثار تصویرگران متقدم و متاخر را با نمایش ... اثر برگزار می‌کند و امید دارد تا این نمایشگاه در سال‌های آینده در سطحی وسیعتر و به شکل سالیانه برگزار شود.
علی بوذری
مرداد ۱۳۹۵
